Skip to main content

Posts

Ahsoka Season 1

Το A hsoka , είναι ένα άριστα εκτελεσμένο έργο και η Ahsoka ένας πολύ καλογραμμένος χαρακτήρας, αντίστοιχα. Παρότι έχω ελλείψεις σχετικά με το ποιόν της, σ’ αυτήν την πρώτη σεζόν κατάλαβα για τι είναι ικανή, κάτι που οφείλεται στον Dave Filoni , ο οποίος φροντίζει για όλους μας. Δίχως φλυαρίες, με δόσεις χιούμορ, καλοδιατυπωμένους και ουσιώδεις διαλόγους, ακριβώς στο ύφος του Star Wars , για ακόμη μια φορά παραδίδει μια θαυμάσια εμπειρία. Όπως γίνεται κατανοητό, για τους θεατές των Clone Wars και Rebels (καθώς επίσης οτιδήποτε άλλο συμμετέχει η διάσημη και πολυαγαπημένη ηρωίδα), όλα όσα λαμβάνουν χώρα στην εν λόγω σειρά θα πρέπει ν’ αποτελούν κάτι σαν παράδεισο σε μορφή τηλεοπτικών επεισοδίων. Δεν υπάρχει ούτε ένα περιττό κάδρο, ακόμη και τα διεκπεραι ωτικά δείχνουν πανέμορφα. Ένιωθα λες και βλέπω animation όπου τα πάντα δουλευτήκαν στην εντέλεια, με απόλυτο έλεγχο του τι εμπεριέχεται σε κάθε σκηνή, μικρή ή μεγάλη. Το πιο εντυπωσιακό από όλα όμως έγκειται στον τρόπο που τοπ...
Recent posts

Killers of the Flower Moon by Martin Scorsese

  Πρόλογος: Αποδεικτικά στοιχεία To Killers of the Flower Moon , είναι μια ακόμη ευκαιρία για όλους τους λάτρεις του σινεμά να απολαύσουν την πρόσφατη δημιουργία του Martin Scorsese , ενός καλλιτέχνη που μετράει ογδόντα χρόνια ζωής και μια καριέρα περισσότερων από πενήντα – ξέρω πως δε χρειάζεται συστάσεις, απλώς ένιωσα την ανάγκη να το πω. Η υπόθεση χτίζεται μέχρι ενός σημείου με συστατικά true - crime , όπως φωτογραφίες της εποχής που παρατίθενται σαν αποδεικτικά στοιχεία σε ανεξιχνίαστα εγκλήματα. Από εκεί και ύστερα, διακριτικά κι οργανικά και δίχως να υπερθεματίζει, η κατεύθυνση του ενδιαφέροντος αλλάζει, καθώς επικεντρωνόμαστε όχι τόσο στο ποιος το κάνει και γιατί, μα στον ψυχικό αντίκτυπο των χαρακτήρων. Γίνεται άλλωστε κατανοητό, ότι παρόλο που οι σχέσεις των πρωταγωνιστών προορίζονται στο να καταρρεύσουν, τα ηθικά διλήμματα κι οι υπεκφυγές, η ματαιοδοξία κι η εθιστική έλξη της εξουσίας, όπως και η βία που διατίθεται κανείς να διαπράξει προκειμένου να πετύχει τους σκοπο...

Βατράχια του Αριστοφάνη από την Έφη Μπίρμπα

Από την αρχή, πριν καν ξεκινήσει η παράσταση, πάνω στη σκηνή βρίσκεται τοποθετημένο ένα μεγάλο, σκεπασμένο με λευκά σεντόνια, αντικείμενο. Θα περάσει αρκετή ώρα μέχρι να μάθουμε τι κρύβεται από κάτω: το νόημα του διασκευασμένου έργου, δια χειρός Έφης Μπίρμπα . Τη δεύτερη νύχτα του Σεπτεμβρίου, ψηλά στο λόφο της Καστέλας είχα την τύχη να παρακολουθήσω μαζί με αγαπημένους μου ανθρώπους μια δημιουργία που έκανε ντεμπούτο ένα χρόνο πριν από τη λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου και έφτασε μέχρι τις μέρες μας, πολλούς αιώνες μετά, θίγοντας θέματα όπως η σημασία της ποίησης, της τέχνης γενικότερα στη ζωή της κάθε κοινωνίας σε τούτο τον πολυτραυματισμένο από ματαιοδοξία και μισαλλοδοξία πλανήτη. Τι θα κάναμε χωρίς τη τέχνη; Δεν υφίσταται πολιτισμός χωρίς εκείνη. Κι όμως, κανείς πολιτικός εκεί έξω, δε δίνει δεκάρα γι’ αυτή. Προτιμάει να εξουσιάζει, να φουσκώνει τις τσέπες του, να ελέγχει τις ζωές του κόσμου, σε μια προσπάθεια να ζήσει για πάντα. Μάταιος κόπος. Όλοι μας ανεξαιρέτως, γνωρίζουμε ...

Indiana Jones and the Dial of Destiny by James Mangold

  “ Yesterday belongs to us, Doctor Jones” (SPOILERS AHEAD) Σκέψου να είσαι αρχαιολόγος και να χαϊδεύεις με τα δάχτυλά σου ένα τεράστιο σιδερένιο βέλος από τη μάχη των Συρακουσών. Όχι στο παρόν, μα σε πραγματικό χρόνο, τη στιγμή που όλα συμβαίνουν. Να βλέπεις, δηλαδή, τη μάχη με τα ίδια σου τα μάτια! Τις αρπάγες, τους καταπέλτες που σου επιτίθενται και τρυπάνε το αεροπλάνο όπου βρίσκεσαι αιχμάλωτος. Το αεροπλάνο όπου διοικείται από έναν αρχαιολόγο Ναζί, ο οποίος μαζί με τους μισθοφόρους του χρησιμοποίησαν τον μηχανισμό των Αντικυθήρων, θέλοντας να ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο ώστε να διορθώσουν τα λάθη του Χίτλερ. Και μιας και βρέθηκαν από λάθος στην εποχή που προαναφέρθηκε, δεν μπορεί να τους σταματήσει παρά μονάχα ο αιχμάλωτός τους. Εκείνος που χαϊδεύει το βέλος που τους χτύπησε: ο Indiana Jones . Η 5η κατά σειρά ταινία του θρυλικού ήρωα ο οποίος αγαπήθηκε όσο λίγοι, μοιάζει να έρχεται από ένα παρελθόν γεμάτο με κίνδυνο, αδρεναλίνη, χιούμορ και συγκίνηση, σε μια συναρπαστι...

Indiana Jones and the Dial of Destiny by John Williams

Η μνήμη λειτουργεί συνδυαστικά. Όταν περπατάς στο δρόμο και σου έρθει η μυρωδιά από το ψωμί που ψήνεται σε κάποιο φούρνο, ενδέχεται να θυμηθείς κάτι από τα παιδικά σου χρόνια. Το γλυκό υποβρύχιο σε δροσερό νερό, μάλλον λειτουργεί κατευναστικά για τον ίδιο λόγο. Η υφή ενός συγκεκριμένου υφάσματος σε ηρεμεί, επειδή ίσως σκεπαζόσουν με μια αντίστοιχη κουβέρτα σε νεαρή ηλικία. Αν καθίσεις στην αμμουδιά δίπλα στη θάλασσα, θα ακούσεις τον παφλασμό και μόλις δεις τη γραμματοσειρά του Indiana Jones , θα σιγομουρμουρίσεις το μουσικό του θέμα. Εντάξει, δεν ξέρω εσύ συγκεκριμένα που διαβάζεις τι θα κάνεις, αλλά εγώ σίγουρα θα φαλτσάρω σε επίπεδο υπερήχου. Η Agatha Christie , είχε πει σε κάποιο από τα βιβλία της, πιθανά δια στόματος Poirot ή της Mis s Marple , ότι ένα από τα πιο τυχερά πράγματα που μπορεί να συμβεί στη ζωή κάποιου, είναι μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Και αν μεγάλωσες με τη μουσική του John Williams , θα προσθ έσω εγώ. Όπως κάθε φορά, έτσι και στ ο φετινό I ndiana , υπάρχε...

Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One by Christopher McQuarrie

Με απόσταση μιας εβδομάδας, παρακολούθησα στη σκοτεινή αίθουσα δύο ταινίες τόσο εντυπωσιακές και καλοφτιαγμένες, δύο παλιά franchises που επέστρεψαν τον έβδομο μήνα του 2023 , προσφέροντας απλόχερα ατόφια κινηματογραφική εμπειρία, αυτή τη μοναδική αίσθηση που βγαίνεις έξω, και ξαφνικά περπατάς με βήμα ανάλαφρο, νιώθεις ξεκούραστος και έχεις όρεξη να συζητήσεις για ώρες για όσα αντίκρισες, προσπαθώντας να προλάβεις την παρέα σου ώστε να πεις πρώτος εσύ τις αγαπημένες, καλύτερ ες σκηνές σου (σε περίπτωση ταύτισης μπορεί να σου ξεφύγει και καμιά τσιρίδα ή κάποιο χαριτωμένο σπρώξιμο). Θα σας μιλήσω για μια εξ αυτών, αν και το γνωρίζετε ήδη από τον τίτλο. Όσο για την άλλη, έπεται σύντομα κείμενο. Σήμερα είναι η σειρά του Ethan . “ I make my movies for audiences ” , λέει συχνά ο Cruise , παροτρύνοντας τους θεατές να πηγαίνουν στο σινεμά για να παρακολουθούν τα έργα που εκείνος και οι συνεργάτες του φτιάχνουν. Έδωσε αγώνα κρατώντας για δύο χρόνια το Top Gun:Maverick στο συρτάρι προκειμ...

Beau Is Afraid by Ari Aster

O Beau , όντας «παγωμένος στο χρόνο», βιώνει μια σειρά παροντικών εφιαλτών που έχουν τις ρίζες τους στα περασμένα αλλά και στα πιθανά μελλούμενα, με συνδετικούς κρίκους το φόβο και την ενοχή, που οδηγούν σ’ ένα ατέρμονο αδιέξοδο με εργαλεία το δράμα και την κωμωδία. Το Beau Is Afraid αποτελεί μια αλληγορία, ένα μοναδικό έργο τέχνης, κι όταν λέω μον αδ ι κό εννοώ ότι δε γίνεται να το αναπαραγάγει ή να το μιμηθεί ποτέ ξανά κανείς. Είναι από τις δημιουργίες που προκύπτουν ύστερα από πολλούς συνδυασμούς, επιλογές της στιγμής, τυχαία περιστατικά και φυσικά ένα όραμα που τα δένει όλα. Αν πούμε ότι το έργο χωρίζεται σε τέσσερα κεφάλαια, τέσσερις ενότητες, τότε στην τελευταία ήταν που τα έχασα και κατά την πρώτη και κατά τη δεύτερη θέαση. Ένιωθα πως με κάνει ό,τι θέλει, με πάει όπου πρέπει να με πάει δίχως να μου αφήνει άλλη επιλογή από το ν’ ακολουθήσω. Υπάρχουν δε κάποιες τόσο συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές, όπου το άγχος που βιώνει ο πρωταγωνιστής είναι κατακλυσμιαίο και η κινηματογρ...