Beau Is Afraid by Ari Aster

O Beau, όντας «παγωμένος στο χρόνο», βιώνει μια σειρά παροντικών εφιαλτών που έχουν τις ρίζες τους στα περασμένα αλλά και στα πιθανά μελλούμενα, με συνδετικούς κρίκους το φόβο και την ενοχή, που οδηγούν σ’ ένα ατέρμονο αδιέξοδο με εργαλεία το δράμα και την κωμωδία.

Το Beau Is Afraid αποτελεί μια αλληγορία, ένα μοναδικό έργο τέχνης, κι όταν λέω μοναδικό εννοώ ότι δε γίνεται να το αναπαραγάγει ή να το μιμηθεί ποτέ ξανά κανείς. Είναι από τις δημιουργίες που προκύπτουν ύστερα από πολλούς συνδυασμούς, επιλογές της στιγμής, τυχαία περιστατικά και φυσικά ένα όραμα που τα δένει όλα. Αν πούμε ότι το έργο χωρίζεται σε τέσσερα κεφάλαια, τέσσερις ενότητες, τότε στην τελευταία ήταν που τα έχασα και κατά την πρώτη και κατά τη δεύτερη θέαση. Ένιωθα πως με κάνει ό,τι θέλει, με πάει όπου πρέπει να με πάει δίχως να μου αφήνει άλλη επιλογή από το ν’ ακολουθήσω. Υπάρχουν δε κάποιες τόσο συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές, όπου το άγχος που βιώνει ο πρωταγωνιστής είναι κατακλυσμιαίο και η κινηματογραφική του αποτύπωση τόσο ακριβής και άμεση, που για λίγο, τόσο δα, έπιασα τον εαυτό μου να πιστεύει πως ονειρεύομαι, ότι δεν παρακολουθώ πράγματι μια ταινία, της οποίας το τελικό αποτέλεσμα είτε θα το αγαπήσεις, είτε θα το προσπεράσεις.

Μετά την πρώτη θέαση, μια παρομοίωση μου ήρθε στο μυαλό: Σαν ο Aster να έχασε κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο και μετά το πέρας της κηδείας έσπευσε γρήγορα στο σπίτι του αποθανόντα ώστε να προλάβει να συλλέξει όσα περισσότερα σημαντικά αντικείμενα μπορεί να κουβαλήσει, προτού οι άλλοι κληρονόμοι καταφθάσουν και το βεβηλώσουν με τη μανία ανθρώπων που βρίσκουν ευκαιρία ν’ αρπάξουν κάτι που δεν τους ανήκει, για να το πουλήσουν και να βγάλουν εύκολα χρήματα. Η πρόθεση του Aster όμως διαφέρει. Θέλει να διαφυλάξει τη μνήμη εκείνου που έφυγε, εξού και η πράξη. Ύστερα επέστρεψε στο χώρο του και τα έβαλε σε μια άκρη. Έπειτα άφησε τις μέρες να περάσουν και ξεκίνησε να στήνει μια ιστορία γύρω από αυτά.

Στο Podcast της A24, όπου συνομιλούν οι Ari Aster και Joaquin Phoenix, κάποια στιγμή ο δεύτερος αναφέρει ότι ξαφνιάστηκε όταν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος έπαθε κρίση πανικού. Ο Phoenix ήταν πεπεισμένος ότι ο Aster τα είχε όλα υπό έλεγχο, κάτι που όπως αποδείχτηκε δεν ίσχυε και τόσο – δεν ξέρω αν η περίοδος του Covid έπαιξε κάποιο ρόλο, αλλά αν πράγματι ισχύει κάτι τέτοιο δε θα μου έκανε καμία εντύπωση. Στην πορεία όμως, η δύσκολη στιγμή ξεπεράστηκε και η παραγωγή συνεχίστηκε κανονικά.

Είμαστε πολύ τυχεροί που σκηνοθέτες σαν τον Aster υπάρχουν εκεί έξω, φέροντας τη δυνατότητα να παράγουν έργα σαν το Beau Is Afraid. Αναρωτιέμαι μόνο πού μπορεί να το πάει μετά. Μέχρι στιγμής πάντως, έχει τρία στα τρία.

Τέλος, δε νομίζω ότι χρειάζεται να αναλύσω την ερμηνευτική δεινότητα του Phoenix. Αυτός ο τύπος μπορεί να φέρει εις πέρας οποιοδήποτε ρόλο του ανατεθεί.

As Experienced by Element 

Επιμέλεια του Δήμου Σκορδίλη