Elements

Και εκεί που νόμιζα ότι πρόκειται να παρακολουθήσω ένα φόρο τιμής στις slasher ταινίες, λίγο πριν ολοκληρωθεί το πρώτο μισάωρο, στο χρονικό σημείο δηλαδή όπου σεναριακά συνήθως δίνεται ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της πλοκής, κάτι αλλάζει. Ο West , προσθέτει τις προσωπικές του πινελιές, φέρνοντάς το στα μέτρα της εποχής του, εκμοντερνίζοντας τη γνωστή συνταγή, παρότι αναφέρεται στο μακρινό 1979 . Το X κινείται σε γνωστά μοτίβα: έξι άνθρωποι βρίσκονται σ’ ένα απομονωμένο σπίτι όπου σύντομα θα συμβούν μακάβρια περιστατικά. Οι ήρωες γυρίζουν μια ταινία πορνό και νοικιάζουν ένα χώρο στο κτήμα ενός ηλικιωμένου, προκειμένου να τ ραβήξουν τις σκηνές τους. Αυτή είναι η βάση πάνω στην οποία εξελίσσεται η ιστορία που ο Ti West σκοπεύει να μας αναπτύξει περαιτέρω, καθώς θα υπάρξει και prequel . Να σημειωθεί ότι για να κερδίσεις τον θεατή που έχει παρακολουθήσει δεκάδες ταινίες με το ίδιο setting , σημαίνει ότι πέτυχες τη χρυσή τομή. Υπάρχουν οι αναμενόμενες σκηνές όπου το αίμα θα κυλήσει...

Ακούγοντας το τελευταίο πόνημα των Hällas , ανακαλούσα σκηνές από το Book of the New Sun του Gene Wolfe και τα βιβλία του Pale Prince του Michael Moorcock . Ερημικά τοπία, εγκαταλειμμένες πόλεις, οάσεις, ξεχασμένοι πολιτισμοί, σπήλαια και στοές που οδηγούν σε μέρη που ο ήλιος δεν έχει φτάσει ποτέ, καταραμένα βασίλεια και ονειρικές διαστάσεις, δαιμονικές οντότητες και ανόσιες υπάρξεις είναι κάποια από τα στοιχεία που διανθίζονται με μουσική σε τούτο το έργο των Σουηδών. Βασικές θεματικές, το περιπετειώδες ταξίδι της εξερεύνησης νέων κόσμων, η επιβίωση, η εκπλήρωση επιθυμιών και η πίστη σε ιδανικά όπως η συντροφικότητα. Ανεκλάλητη χαρά μου προκαλεί το Isle of Wisdom , καθώς όλα τα κομμάτια με τις ευφάνταστες μελωδίες και την εμπνευσμένη σύζευξή τους με ωθούν στο να διαβάσω ιστορίες φαντασίας, κάτι που δε μου συμβαίνει συχνά, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που το βίωνα στο παρελθόν. Δεν ξέρω αν η οικειότητα που νιώθω με το εν λόγω άλμπουμ προκύπτει εξαιτίας της θύμησης αγαπημένων δίσκων ό...

  [ Ερωτικό γράμμα στο soundtrack του Submarine ] Υπάρχει ένα μέρος όπου οι καλλιτέχνες που αγαπάς μαζεύονται και στοχάζονται τις ανησυχίες τους. Το δικό μου βρίσκεται σ’ ένα όμορφο πάρκο, φωτεινό και μονίμως ανθισμένο επειδή μέσα του τριγυρίζουν εκείνα τα μαγικά πλάσματα – και πώς αλλιώς ν’ αποκαλέσεις αυτά τα παιδιά; Πολλές φορές στο όνειρο βρέθηκα κοντά τους, ειδικά στις στιγμές που το χρειαζόμουν και δεν το ήξερα. Συνήθως κάθομαι στο ξύλινο μπαλκόνι της βεράντας του μικρού σπιτιού που βλέπει στα αιωνόβια δέντρα, η σκιά των οποίων φτάνει μέχρι τη θάλασσα. Εκεί, αναλογιζόμενος τη ζωή μου και κοιτάζοντας κατάματα τον ήλιο, έμαθα ν’ αγαπάω τις αποτυχίες μου. Μ όλις καταλάβει κανείς το πόσο οι καλλιτεχνικές κλίσεις δεν αρκούν για να παραδώσεις κάτι που θα μιλήσει στις καρδιές των ανθρώπων, είναι μια στιγμή διαύγειας που ή θα σε θλίψει βαθιά, ή θα καταλάβεις τα όριά σου και θα συνεχίσεις χωρίς να νοιάζεσαι ιδιαίτερα. Τούτο το καταλαβαίνεις περισσότερο όταν συναντάς ένα παιδί που ξ...

  Κοιτάζει το φεγγάρι ο ποιητής και γεμίζει το κεφάλι του σκόνη. Φοίβος Βράδυ του Ιούλη, ένα μπουκάλι κρασί και η νέα δουλειά του Φοίβου Δεληβοριά , φτιάχνουν τη διάθεση της νύχτας. Σε όλη τη διάρκεια της ακρόασης βλέπω να περιφέρονται στον αέρα ιδέες οι οποίες με πλησιάζουν, μου ψιθυρίζουν ό,τι μπορεί να ξέχασα και ύστερα να επιστρέφουν στ’ αστέρια – πρέπει να θυμάμαι πού και πού να κοιτάζω ψηλά. Μία από τις ικανότητες του Φοίβου , έγκειται στο ότι η μουσική του είναι τόσο γήινη, τόσο ταξιδιάρικη, όσο και η χροιά του μια συντροφιά σαν το κρασί την άνοιξη σε πάρκο λουσμένο στο φως. Τούτο το φως, που δεν έρχεται παρά από το ταλέντο του, συνδυάζεται με κάποιες από τις πιο όμορφες αναμνήσεις μου, και παρόλο που στο τέλος με πόνεσαν πολύ, εκείνος πάντα κάπως ήξερε να τις μαλακώνει και να με συμφιλιώνει μαζί τους. Το νέο του άλμπουμ φέρνει φρεσκάδα και το λειτούργημα του καλλιτέχνη να μας λέει όσα σκεφτόμαστε όλοι αλλά κανείς δε μιλάει γι’ αυτά. Για τα ψέματα, για τη διαφορετικότητ...

SHORT STORIES I Have No Mouth, and I Must Scream Harlan Ellison Released: 1967 Ένας υπερυπολογιστής με δική του συνείδηση αιχμαλωτίζει τέσσερις ανθρώπους και για εκατόν εννιά χρόνια τους βασανίζει με τους πιο σαδιστικούς και δημιουργικούς τρόπους. Το θέμα του εγκλωβισμού, του περιορισμού είναι συνηθισμένο στις ιστορίες του Ellison , οπότε για έναν αναγνώστη που έχει διαβάσει έργα του δε θα του φανεί άγνωρο. Η αποπνικτική αίσθηση που προκαλεί φτάνει το επίπεδο του Kafka , μόνο που ο εν λόγω δημιουργός τολμά να εκφραστεί όπως ο πρώτος δεν το έκανε ποτέ. Χρησιμοποιεί λέξεις, πλάθει προκλητικές εικόνες και όσα υπονοεί σχετίζονται άμεσα με την εποχή κυκλοφορίας του και το είδος που πρεσβεύει, το οποίο εκείνα τα χρόνια βρισκόταν σε δημιουργική άνθιση. Μέσα σε λίγες σελίδες παρουσιάζει ένα κολαστήριο από το οποίο δεν υπάρχει διέξοδος, ούτε καν ο θάνατος δεν αποτελεί επιλογή, καθώς ο ΑΜ (o υπερυπολογιστής) δεν το επιτρέπει, γιατί έχει τόσο μίσος για την ανθρωπότητα ώστε το να τερματίσε...