Όπου η ζωή αδυνατεί να αντικρίσει την αλήθεια , εκεί έρχονται οι ταινίες να μιλήσουν για εκείνη χωρίς δισταγμό. Όπου τα λόγια δεν αρκούν, οι εικόνες συμπληρώνουν, συνοψίζουν, απεγκλωβίζουν τον εαυτό από τον περιορισμό που βιώνει. Είναι αυτό που λέμε καμιά φορά πως όταν δεν μπορείς να πεις κάτι, τότε δοκίμασε να το δείξεις. Κούνησε τα χέρια, τα πόδια σου, κι ίσως με τη γλώσσα του σώματος να πετύχεις περισσότερα. Ο κινηματογράφος, όπως γνωρίζετε, στηρίζεται στις κινούμενες εικόνες και πάνω σε τούτη τη διαδοχή δημιουργείται η ψευδαίσθηση της κίνησης που απολαμβάνουμε τόσα χρόνια στις μικρές και μεγάλες οθόνες. Βέβαια, η εν λόγω τεχνική, σταδιακά μετατράπηκε σε πολλά παραπάνω από μια αλληλουχία, απέκτησε το δικό της λεξιλόγιο και δραματουργία, μέχρι που φτάσαμε στο σημείο να αντλούμε από εκείνη στοιχεία που κάνουν τις ζωές μας καλύτερες. Πριν καν ολοκληρωθεί το The Fabelmans , μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να βάλω να δω από την αρχή όλες τις ταινίες του Steven Spielberg , κίνηση πο...