Ένα φλεγόμενο κουφάρι, μια μεταλλική μάζα εγκαταλειμμένη σε μια έρημο κάτω από τον ανέφελο ουρανό. Άραγε πρόκειται για μια πύρρεια νίκη ή για μια ηβηφρενή εκδήλωση ενός εσώτερου , διχασμένου κόσμου. Η μια πλευρά αντιμάχεται την άλλη , φέροντας μόνο την καταστροφή, τον θάνατο κάθε ονείρου και ελπίδας. Παρατηρώντας το εξώφυλλο του δίσκου, προτού καν τον βάλω να παίξει , παρασύρομαι σ’ έναν χείμαρρο σκέψεων. Ο κόσμος του, μοιάζει με τον δικό μας. Ολόγυρα δείχνει γαλήνιος, ισορροπημένος, δεν παίρνει θέση στο χαμό μας. Χώρες εισβάλουν σε άλλες χώρες, άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, διαφορετικά θα δολοφονηθούν με τον πιο δειλό τρόπο. Η μάχη άδικη, και φυσικά όχι πρόσωπο με πρόσωπο. Ο καπνός είναι μαύρος και η φωτιά που τον γεννά τρέφεται από πλαστικό και σάρκα – τα ιδανικότερα συστατικά του ολέθρου. Ακόμη κι αν κρατήσεις την απόστασή σου δεν είσαι ασφαλής, κάποια στιγμή ίσως ν’ αλλάξει κατεύθυνση ο άνεμος και να έρθει προς το μέρος σου. Πατάω το play και για τα επ...