Edge of Darkness by Martin Campbell

Το Edge of Darkness, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα αστυνομικό δραματικό θρίλερ της δεκαετίας του ’70. Φέρει όλα τα χαρακτηριστικά εκείνης της εποχής: ωμή βία, διαφθορά στην πολιτική και στο Σώμα, παρουσιασμένα χωρίς εκλεπτυσμούς, με βαρύθυμη ατμόσφαιρα κι έναν πρωταγωνιστή που προσπαθεί να ξετρυπώσει ένα δηλητηριώδες, καλά κρυμμένο φίδι από τη φωλιά του, για να συνειδητοποιήσει στην πορεία ότι πρόκειται για κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι περίμενε. Και κόντρα σε όλα τα παραπάνω, δεν το βάζει κάτω. Η αίσθηση του θανάτου στο έργο του Martin Campbell κυριαρχεί και η θαυμάσια ερμηνεία του Mel Gibson, πετυχαίνει άρτια την αμφιταλάντευση μεταξύ οργής και θλίψης, προσδίδοντας στο σύνολο με την ποιότητά του, η οποία αν απουσίαζε θα μιλούσαμε για μια ακόμη περιπέτεια.

O Thomas Craven, ένας ντετέκτιβ στο εγκληματολογικό τμήμα της Βοστώνης, υποδέχεται την κόρη του στο αεροδρόμιο για να περάσουν λίγο χρόνο μαζί, καθώς δε βλέπονται τόσο συχνά. Το τι ακολουθεί από τούτο το σημείο κι έπειτα, θα μπορούσα να το κατατάξω άνετα ως μια από τις πιο απροσδόκητες και τρομαχτικές σκηνές που έχω παρακολουθήσει στον κινηματογράφο. Αμφιβάλω αν κάποιος θεατής εκεί έξω βρίσκεται σε θέση να συγκρατήσει την ψυχραιμία του σε αυτό που συμβαίνει. Η συνέχεια, πάνω κάτω, γνωστή. Ο ήρωας θα προσπαθήσει να βρει το νήμα μιας υπόθεσης που φτάνει πολύ βαθιά, σε νερά που δε γίνεται να επιβιώσει κανείς αν δεν ξέρει να κολυμπά, αν του λείπει δηλαδή η απαραίτητη δικτύωση.

Μουσικά το Edge of Darkness ντύνεται με τις μελωδίες του Howard Shore. Ένα soundtrack που ανά στιγμές προμήνυε τι πρόκειται να έρθει, με τέτοιο τρόπο που με ανάγκαζε να σφίγγομαι από τη συναισθηματική φόρτιση. Το βάρος που φέρει ο Craven είναι μεγάλο. Φαίνεται στο πρόσωπό, τη φωνή, τον τρόπο που στέκεται και αντιδρά. Από τη μια μοιάζει με τέρας που δεν πρόκειται να σταματήσει σε τίποτα και σε κανέναν προκειμένου να βρει εκείνο που θέλει και από την άλλη φαίνεται το πιο ευάλωτο, πληγωμένο και εύθραυστο πλάσμα που περπάτησε ποτέ στη γη. Όπως ανέφερα και παραπάνω, ο Gibson δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του και το γεγονός ότι πλαισιώνεται από εξίσου εξαιρετικούς ηθοποιούς, όπως ο Βρετανός Ray Winstone, το κάνει ακόμη καλύτερο.

Σας προτείνω να μη δείτε κάποιο trailer ή να μη διαβάσετε οτιδήποτε σχετικά με την πλοκή της ταινίας. Αν θέλετε να παρακολουθήσετε ένα oldschool αστυνομικό θρίλερ, με δόσεις περιπέτειας και δράματος, τότε απλώς αναζητήστε τη και πατήστε το play.

As Experienced by Element 

Επιμέλεια του Δήμου Σκορδίλη