Elements

  Man vs. Bee ( Ή αλλιώς, μαθήματα για το πώς στήνεται ένα αριστοτεχνικό αστείο) [ Το άρθρο περιέχει spoilers ] «Η ζωή του αρσενικού μπούμπουρα δεν είναι εύκολη. Κάποια στιγμή, τα θηλυκά της αποικίας διώχνουν τα αρσενικά απ’ την κυψέλη. Διωγμένοι απ’ το σπίτι τους, οι μπούμπουρες δεν έχουν επιλογή, από το να ζήσουν μόνοι. Άστεγοι, χωρίς κυψέλη και φίλους». Λατρεύω τις απλές ιδέες στην κωμωδία. Φταίει που το σενάριο δίνει περισσότερη ελευθερία στον ηθοποιό – πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τον Μέγα Rowan Atkinson – με μια υπόθεση όσο ευκολόπεπτη χρειάζεται ώστε να εστιάσουμε απευθείας στην ουσία. Ο Trevor Bingley , ένας φιλήσυχος, σύγχρονος ανθρωπάκος, φτάνει την πρώτη μέρα της νέας του εργασίας σ’ ένα πανάκριβο σπίτι να το φυλάξει για μία βδομάδα, στη διάρκεια της οποίας οι ζάμπλουτοι ιδιοκτήτες θα λείπουν. Ίσα που προλαβαίνει να τους γνωρίσει, εφόσον εκείνοι φεύγουν βιαστικά, και την ώρα που ο Trevor περνάει το κατώφλι του σπιτιού, μαζί του μπαίνει μία μέλισσα. Η τελευταία, θα...

Ξεκινάς γνωρίζοντας τα βασικά: Μπροστά σου έχεις ένα metroidvania παιχνίδι, που θυμίζει το Hollow Knight και μερικά ακόμη. Η φιγούρα που χειρίζεσαι φαίνεται τραυματισμένη, έτσι τουλάχιστον υπαινίσσεται η στάση του σώματος. Το ένα εκ των δύο χεριών καταλήγει σε όπλο, το χαρακτηριστικό κανονάκι της Samus ή του Mega Man . Δεν υπάρχει περιορισμός στα πυρομαχικά, αλλά έπειτα από έναν αριθμό ριπών υπερθερμαίνεται, οπότε χρειάζεται να το αφήσεις να κρυώσει (στην πορεία βρίσκεις αντικείμενα που μειώνουν το χρόνο). Ανεβάζεις τα specs , οπότε η ηρωίδα γίνεται σταδιακά όλο και πιο ικανή ν’ αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, αποκτώντας και κάποιες αναβαθμίσεις, όπως το double jump . Αν πεθάνεις, επιστρέφεις στο τελευταίο σημείο που έγινε save , με όλους τους εχθρούς στις θέσεις τους και το πτώμα σου –μια φωτεινή αύρα– στο σημείο που ηττήθηκες. Μηχανισμοί χιλιοτεσταρισμένοι, που λειτουργούν. Πού βρίσκεται όμως η πινελιά της διαφοροποίησης; Σε τι ξεχωρίζει το Ghost Song ; Προσωπικά θα απαντήσω απλώ...

Η ερμηνεία της Mia Goth στο Pearl ( η οποία φέρει και το ρόλο της συν-σεναριογράφου), θα έπρεπε να λογίζεται ανάμεσα στις καλύτερες της χρονιάς και να έχει υποψηφιότητες σε όλα τα πρεστιζάτα βραβεία του κόσμου. Δυστυχώς, όμως, οι ταινίες του είδους της δε λαμβάνονται και πολύ υπόψιν, για λόγους που δε συμφωνώ ούτε στο ελάχιστο. Ο μονόλογος της Pearl προς το τέλος, εκτός από τη δυσκολία της υλοποίησης, αποτελεί μία από τις πιο εντυπωσιακές και συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές που παρακολούθησα εδώ και αρκετά χρόνια. Είμαι βέβαιος ότι θα συζητηθεί μονάχα από μια μικρή μερίδα του κοινού, κάτι που με στενοχωρεί. Εύχομαι να βγω λάθος. Η νέα δουλειά του Ti West , αποτελεί το prequel του X ( παρότι κυκλοφόρησε μετά) και εδώ μαθαίνουμε πώς η Pearl έγινε αυτό που είδαμε εκεί . Θα ακολουθήσει και τρίτο μέρος, με τίτλο Ma XXX ine , το οποίο βρίσκεται ήδη σε παραγωγή. Άξιο θαυμασμού, το πόσο γρήγορα κατάφερε και υλοποίησε το όραμά του και κρίνοντας από τα δύο προαναφερθέντα έργα, το επε...