Summer Island, Exodus, The Lesson by Steve Coulson

Τρεις συνδεδεμένες ιστορίες, σε τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους. Τα γεγονότα στο Summer Island διαδραματίζονται το 1973. Παρακολουθούμε την επίσκεψη του πρωταγωνιστή και αφηγητή στο εν λόγω νησί, όπου και καλύπτει φωτογραφικά μια θρησκευτική τελετή, στην οποία συμμετέχουν οι κάτοικοι και, όπως ίσως θα καταλάβατε, δεν έχει αίσιο τέλος. Στο Exodus, βρισκόμαστε εβδομήντα χρόνια μετά. Η ανθρωπότητα αναγκάστηκε να ταξιδέψει στο διάστημα προκειμένου να αποικίσει σε νέο πλανήτη, διότι η Γη κυριαρχήθηκε από τέρατα. Τεράστια τέρατα, που «ξύπνησαν» ύστερα από την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Στο Lesson, παρακολουθούμε το μάθημα που δίνει μια επιστήμονας σε μια ομάδα παιδιών, κατά τη διάρκεια του οποίου και ο αναγνώστης μαθαίνει με περισσότερες λεπτομέρειες τι συνέβη στον κόσμο.

Ο Steve Coulson, ζωντάνεψε τ’ όραμά του με τη βοήθεια του Midjourney –ένα ανεξάρτητο στούντιο που αξιοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη προκειμένου να δημιουργεί εικόνες– παραδίδοντας ένα έργο που παρότι δεν πρωτοτυπεί, αξιοποιεί τις πηγές του σε τέτοιο βαθμό, ώστε να δείχνουν φρέσκιες και συνεκτικά δεμένες. Το αποτέλεσμα θα το κρίνετε εσείς. Προσωπικά, το βρήκα πολύ ενδιαφέρον σαν εγχείρημα και περιμένω πώς και πώς τη συνέχεια.

Θέλω να σταθώ λίγο παραπάνω στο Lesson, καθώς πρόκειται για το πιο πυκνό σεναριακά, σε σχέση με τα δύο προηγούμενα. Ούτε οι καταστροφές που προκλήθηκαν από τα φρικιαστικά τέρατα, ούτε η κατάσταση στην οποία βρίσκεται πια ο κόσμος, αποτελούν, κατά τη γνώμη μου, τα στοιχεία που καθιστούν την ιστορία τρομακτική. Εκείνο που με καθήλωσε είναι η αποπνικτική ατμόσφαιρα που χτίζει, μια αίσθηση ματαιότητας που αποδίδεται μ’ ένα χαιρέκακο ύφος, σαν χαμόγελο πάνω σε πρόσωπο, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τα κουρασμένα από το κλάμα μάτια. Η απεικόνιση, βέβαια, των κολοσσιαίων θηρίων προκαλεί δέος, ειδικά το μέγεθος και η όψη τους. Σε βάζει σε σκέψεις.

Τι θα μπορούσε να συμβεί αν έστω ένα από δαύτα, όντως εξαπολυόταν στον πλανήτη; Πώς θα μπορούσαμε να το αποτρέψουμε απ’ το να καταστρέψει τα πάντα; Φτιάχνοντας όπλα εναντίον του; Αρκεί τούτο; Πόσοι θα πέθαιναν προσπαθώντας, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είμαστε πλέον το κυρίαρχο είδος; Θα μπορούσαμε να ζήσουμε υπό αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων; Και αν πράγματι τα καταφέρναμε, πώς θα ήμασταν ύστερα από όλα τα παραπάνω; Σίγουρα κάτι θα χανόταν στην πορεία και σίγουρα δε θα μέναμε ίδιοι.

As Experienced by Element 

Επιμέλεια του Δήμου Σκορδίλη