Minor Elements Vol 5

BOOKS

Eisenhorn Trilogy

Dan Abnett

Released: Xenos (2001), Malleus (2001), Hereticus (2002)

Ήμουν ενημερωμένος πως τούτη η τριλογία ενδείκνυται για κάποιον που δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με το Warhammer 40K, κι ομολογώ πως τώρα που την ολοκλήρωσα καταλαβαίνω το γιατί. Πράγματι βάζει τον αναγνώστη ομαλά σε αυτόν το βαρύθυμο κόσμο, παρουσιάζοντας την οπτική ενός Inquisitor, δηλαδή ενός πράκτορα, απεσταλμένου του Imperium που επιβάλει τους κανόνες της αυτοκρατορίας σε όλους όσους την αψηφούν με τον οποιοδήποτε τρόπο. Ο τίτλος αποκαλύπτει το όνομα του πρωταγωνιστή, του οποίου την εξέλιξη παρακολουθούμε σε πρώτο ενικό πρόσωπο. Από βιβλίο σε βιβλίο υπάρχουν μεγάλα χρονικά κενά, οπότε βλέπουμε τον βασικό ήρωα να μεγαλώνει ηλικιακά, ενώ στο ενδιάμεσο χάνονται αγαπημένα του πρόσωπα. Για κάποιους γίνεται απλώς μια αναφορά ότι σκοτώθηκαν στο κενό που μεσολάβησε, από το πρώτο μέρος στο δεύτερο και το τρίτο. Ο Eisenhorn αναπτύσσεται λεπτομερώς καθώς μαθαίνουμε τα πάντα για εκείνον, τι είναι ικανός να κάνει, τις λάθος επιλογές αλλά και τις επιτυχίες του. Χαίρει μεγάλης εκτίμησης όμως πρόκειται και έναν από τους πιο μισητούς Inquisitors, όταν βρίσκεσαι στην αντίπερα όχθη. Η σταδιακή του μεταμόρφωση ανά τα χρόνια, ήταν το πιο ενδιαφέρον σημείο της αφήγησης του Abnett, καθώς και το ντετέκτιβ στοιχείο που διέπει την τριλογία. Ναι, υπάρχουν οι επικές μάχες, η ακραία βία, όλα εκείνα που το Warhammer πρεσβεύει, αλλά περισσότερο από κάθε άλλο το Xenos, Malleus και Hereticus διαβάζεται ως μια ιστορία μυστηρίου. Προφανώς και υπάρχει το θέμα της εκδίκησης (πώς θα μπορούσε να απουσιάζει άλλωστε). Αν σε κάτι θα ήθελα λίγο παραπάνω ανάπτυξη, θα ήταν για κάποιους ανταγωνιστές του Eisenhorn, οι οποίοι εξαιτίας της πρωτοπρόσωπης αφήγησης δεν κάνουν και τόσο αισθητή την παρουσία τους, διότι ο λόγος του πρωταγωνιστή τους υποσκελίζει.

Artemis

Andy Weir

Released: 2017

Όπως και στο Martian έτσι και σε τούτο το μυθιστόρημα, ο Weir διατηρεί την πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Αυτή τη φορά όμως έχουμε πρωταγωνίστρια και συγκεκριμένα την Jazz, μία λαθρέμπορο στην πόλη Artemis, που βρίσκεται στο Φεγγάρι. Αν πρέπει να συνοψίσω την υπόθεση σε μερικές λέξεις, τότε θα σας έλεγα ότι πραγματεύεται μια ληστεία, μα είναι πολλά περισσότερα. Ιστορία sci-fi, αλλά όπως και στο προηγούμενο βιβλίο του έτσι κι εδώ, ο συγγραφέας παραμένει συνεπής στις επιστημονικές του εξηγήσεις, καθιστώντας την αναγνωστική εμπειρία και ενημερωτική, πέρα από διασκεδαστική. Έμαθα, για παράδειγμα, μεταξύ άλλων, πως σε περίπτωση που μπορούσαμε να αναπνεύσουμε στη Σελήνη, η σκόνη που καλύπτει την επιφάνειά της (δεν πρόκειται για χώμα ή άμμο), αν περνούσε δια της εισπνοής στα πνευμόνια μας θα τα τρυπούσε (αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες για το γιατί ισχύει κάτι τέτοιο, δε χρειάζεται παρά να ξεκινήσετε το έργο). Απρόβλεπτο και εθιστικό, δεν μπορούσα να σταματήσω να γυρίζω τις σελίδες, είτε γιατί ήθελα να μάθω τι πρόκειται να συμβεί μετά, είτε γιατί η ίδια η ηρωίδα με τα όσα έλεγε δε μου άφηνε άλλη επιλογή. Οι προβληματισμοί της, οι σχέσεις της με τον περίγυρό της, η εκκεντρικότητά της, που σε συνδυασμό με το πώς μεγάλωσε, που μεγάλωσε και ποια η άποψή της για τη ζωή στο Φεγγάρι σε σχέση με τη Γη, με έφεραν στο σημείο να το αρχίσω και να το τελειώσω σε τρεις μέρες. Υπάρχει μια θαυμάσια δομικής-δραματουργικής φύσεως τακτική στο βιβλίο που ήταν και η αγαπημένη μου λεπτομέρεια, όμως δε θέλω να την αναφέρω. Όσοι από εσάς ασχοληθείτε, θα την αναγνωρίσετε αρκετά νωρίς.

As Experienced by Element 

Επιμέλεια του Δήμου Σκορδίλη