Neil deGrasse Tyson
Curved Light Productions
Τι κάνεις όταν δε δύνασαι να δώσεις μια απάντηση; Για αρχή θα πρέπει να αναρωτηθείς αν χρειάζεται κάτι τέτοιο. Σε τι θα εξυπηρετήσει εσένα ή κάποιον άλλο; Ίσως μπορείς να θέσεις το δικό σου ερώτημα. Να πας τον συλλογισμό ένα βήμα παρακάτω. Υπάρχει η πιθανότητα, σε μια αναπάντεχη στιγμή, όπως για παράδειγμα όταν πέσεις το βράδυ για να κοιμηθείς, να εμφανιστεί η λύση σε ό,τι σε προβλημάτιζε ή με αυτό ως αφορμή να πλάσεις εκ νέου κάτι άλλο, κάτι που δε φανταζόσουν μέχρι τότε. Η αναζήτηση της γνώσης, η πάλη, η αγωνία να προλάβεις, οι συζητήσεις με τον εαυτό και τον περίγυρό σου, ο χρόνος που αφιερώνεις στην ανακάλυψη νέων στοχαστικών διαδρομών, πληροφορίες από μια πληθώρα θεμάτων καλλιεργούν το πνεύμα, προσθέτουν λεξιλόγιο, συντάσσονται προτάσεις, επιχειρήματα, γίνεται ένας σαφής διαχωρισμός μεταξύ της άποψης και της μη αμφισβητήσιμης απόδειξης. Αν υποθέσουμε ότι βρίσκεσαι σ’ ένα δωμάτιο γεμάτο ανθρώπους και εσύ είσαι εκείνος που γνωρίζει τα περισσότερα πάνω στο θέμα που θίγεται, τι κάνεις τότε; Μένεις εκεί και συνεχίζεις να προσφέρεις τις γνώσεις σου; Αν ναι, για πόσο ακόμη σκοπεύεις να διατηρήσεις τούτη τη θέση; Είναι μέσα στις επιλογές σου να αλλάξεις δωμάτιο; Να βρεθείς ανάμεσα σε άλλους, ώστε να αλλάξει η σύσταση κι εσύ να μάθεις καινούργια πράγματα; Στο StarTalk ακούμε ένα podcast, όπου ο Neil deGrasse Tyson προσκαλεί ειδήμονες από το χώρο των επιστημών, του αθλητισμού και όχι μόνο, και μέσω του διαλόγου η πληροφορία μοιράζεται. Το κοινό χαρακτηριστικό στις περισσότερες από πενήντα εκπομπές που έχω ακούσει (και υποθέτω ισχύει γενικά), βρίσκεται στο χιούμορ, στην αυτοκριτική, στα ευχάριστα διαλείμματα πηγαίου γέλιου.
The Album Years
Steven Wilson & Tim Bowness
Δύο
φίλοι και συνεργάτες, αδιανόητοι nerds
της
μουσικής, συζητάνε για τα αγαπημένα
τους albums,
ξεκινώντας
από το 1965
μέχρι και μετά το 2000
(αν και πιστεύω ότι μπορεί να φτάσουν
και σε πιο σύγχρονες κυκλοφορίες, αλλά
αυτό είναι μια προσωπική εκτίμηση).
Διαλέγουν κάθε φορά μια χρονιά και
σχολιάζουν τους δίσκους που κυκλοφόρησαν,
δίνοντας έμφαση σε εκείνους που δεν
ακούστηκαν και τόσο πολύ αλλά οι ίδιοι
ξεχώρισαν για προσωπικούς τους λόγους.
Φυσικά θα αναφερθούν και σε κλασικά
έργα, θα αυτοσαρκαστούν, θα
επιχειρηματολογήσουν και μέσα από τον
διάλογο, εκτός από τις προτάσεις που
προκύπτουν για τον ακροατή, γίνονται
γνωστές λεπτομέρειες που δεν είναι
ευρέως διαδεδομένες, όπως ιστορίες για
το πώς φτιάχτηκε ένα δίσκος, ποια ήταν
η πρόθεση, τι βίωνε ο καλλιτέχνης όταν
τον έγραφε, στοιχεία για τις παραγωγές,
για τους στίχους, τον αντίκτυπο στις
μεταγενέστερες κυκλοφορίες κ.ο.κ. Ο
Wilson
και
ο Bowness,
έχουν
μια μπάντα τους No-Man,
τους
οποίους
αν δεν γνωρίζετε, σας προτείνω να κάνετε
μια αρχή με το Flowermouth.
https://open.spotify.com/show/36ZT08Ho2hVrttzi7s3FQA?si=2094c4735e6144db
https://podcasts.apple.com/us/podcast/the-album-years/id1514009373
Folklorica
Clayton Steacker, Maggie Boles
To Folklorica είναι ένας θησαυρός, ένα από τα πιο ευχάριστα και ενδιαφέροντα podcasts που έχω ακούσει. Οι δύο παρουσιαστές, ο Clayton και η Maggie, φέρουν την αλληλεπίδραση, τη χημεία, τη δυναμική που δεν έρχεται προσποιητά (ή μπορεί απλώς να το βλέπω τόσο ρομαντικά) και την οποία συναντά κανείς σε μια παρέα ανθρώπων ή ένα ζευγάρι, δίνοντας την εντύπωση ότι τα εμπλεκόμενα άτομα επικοινωνούν μεταξύ τους με πολλά περισσότερα απ’ όσα λέγονται. Όπως όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο για πρώτη φορά και πριν καλά καλά μάθεις τα βασικά για εκείνον, η γλώσσα σου λύνεται και πριν να το αντιληφθείς η κουβέντα σας μετράει ήδη ώρες. Έτσι κυλάνε τα επεισόδια, ενώ παράλληλα ακούς ιστορίες πίσω από τις ιστορίες για το Μεξικό, τον Καναδά, τις Φιλιππίνες, εβραϊκές ιστορίες, ιαπωνικές, σκωτσέζικες… Παραμύθια άλλοτε ηρωικά και άλλοτε βίαια και τρομαχτικά, διδακτικά, σκανδαλώδη, ανατρεπτικά, που παραμένουν πάντοτε ενδιαφέροντα ακόμη και έπειτα από πολλά πολλά χρόνια απ’ όταν διαδόθηκαν.
https://open.spotify.com/show/5DFLiN9mGOxroO7NDQKQ8l?si=1ad613938fe64afa
Video Archives
Quentin Tarantino & Roger Avary
Stitcher
Ίσως το πιο μερακλίδικο podcast εκεί έξω. Δε μιλάω τόσο για το περιεχόμενό του, αλλά για τον τρόπο που κοινωνείται. Οι δύο αυτοί φίλοι, συνομιλούν για ταινίες που πρόσφατα παρακολούθησαν για πολλοστή ή ακόμη και για πρώτη φορά, αξιοποιώντας το απίστευτο αρχείο του θεότρελου Tarantino, ο οποίος μαζί με τον Avary δούλευαν κάποτε σ’ ένα video club του οποίου και τις βιντεοκασέτες έχει στη κατοχή του ο πρώτος – μεταξύ άλλων πολλών, φαντάζομαι. Κάθε φορά διαλέγουν από δύο φιλμ όπου το ένα θα είναι κάπως γνωστό ενώ το άλλο όχι και τόσο. Μετά το πρώτο επεισόδιο, ανέβασαν ένα συμπληρωματικό με backstage υλικό που ηχογράφησαν, αλλά έκοψαν στο μοντάζ. Αυτή η επιλογή δημιουργεί τα εξής ερωτήματα: Αν ηχογραφείς κάτι και το κόβεις, γιατί μετά το μοιράζεσαι; Σου άρεσε τόσο πολύ, αλλά ο χρόνος της εκπομπής δε στο επέτρεπε, οπότε αναγκάστηκες να το κόψεις σε δύο μέρη; Το ήθελες εξαρχής για να δώσεις απλώς τον τίτλο του backstage; Νομίζω απλώς πως πρόκειται για άτομα τόσο ενθουσιασμένα με το εγχείρημα, που σαν παιδιά παίζουν με τα αγαπημένα τους παιχνίδια. Παρατηρήστε τα ηχητικά που διαλέγουν – τύπωσαν μέχρι και μπλούζες, κούπες και αυτοκόλλητα με το λογότυπο του podcast. Η λέξη μεράκι τους χαρακτηρίζει απόλυτα. Η κόρη του Avary, η Gala, αναλαμβάνει από τη μια να ενημερώνει τους ακροατές για τις θεματικές ενότητες, κι από την άλλη, κάθε φορά που ολοκληρώνεται η ανάλυση-περιγραφή ενός έργου, την καλούν ώστε να εκφράσει και εκείνη τη γνώμη της.
https://open.spotify.com/show/1mPDGdCtnT31VJR8Ei6Mnf?si=4654116a6b5840b0
https://podcasts.apple.com/us/podcast/the-video-archives-podcast-with-quentin-tarantino/id1627069896
As Experienced by Element
Επιμέλεια του Δήμου Σκορδίλη
Comments
Post a Comment