The Beatles: Get Back by Peter Jackson

Ο Πλάτωνας είπε: Η ωραιότητα του ύφους, η αρμονία, η χάρη και ο ρυθμός απορρέουν από την απλότητα. Τούτα τα λόγια αποτελούν το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό των Beatles. Τα τρία επεισόδια που απαρτίζουν τη σειρά φτάνουν περίπου τις οχτώ ώρες. Ο Peter Jackson είχε στην κατοχή του εξήντα σε οπτικό υλικό και άλλες εκατόν πενήντα σε ακουστικό. Μέσα από αυτό τον τεράστιο και ακατέργαστο όγκο πληροφορίας, κατάφερε και μας αφηγήθηκε το τελευταίο κεφάλαιο του σπουδαίου συγκροτήματος, λίγο πριν ο καθένας πάρει το δρόμο του. Όπως ανέφερε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, είναι ένα ντοκιμαντέρ για το ντοκιμαντέρ που ήθελαν να φτιάξουν, το οποίο δεν κυκλοφόρησε ποτέ και εν έτει 2021 επιτέλους βρέθηκε τρόπος ώστε να παρουσιαστεί στον κόσμο.

Υπάρχουν σκηνές όπου οι τέσσερίς τους σαχλαμαρίζουν ενώ μπορεί λίγο πριν ο McCartney να βρήκε τη βασική μελωδία για το Long And Winding Road ή το Let It Be και ο Harrison το For You Blue. Τραγουδάνε σφίγγοντας τα δόντια τους, ξεκαρδίζονται στα γέλια, αλλάζουν τους στίχους, ξεκουρδίζουν τις κιθάρες και παίζουν με το feedback από τα μηχανήματα, γκρινιάζουν, λογομαχούν, θίγονται και κάπου μέσα σ’ όλα ο Lennon θα πει ότι έγραψε ένα νέο κομμάτι που λέγεται Across The Universe. Τόσο απλά. Στα sessions του Let It Be, ενώ το πλάνο ήταν να γράψουν ένα δίσκο, από το υλικό που παρήγαγαν, χωρίς να το ξέρουν τότε, προέκυψε και το Abbey Road, οπότε βάλτε στην εξίσωση τραγούδια όπως το I Want You (She’s So Heavy) ή το Something. Και μιλάμε για ένα σχήμα που δε μετρούσε ούτε δέκα χρόνια δισκογραφικής καριέρας, έχοντας ήδη παραδώσει αριστουργήματα όπως το Revolver, το Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band και το White Album.

Παρακολουθώντας τους διαλόγους τους, τις αντιδράσεις τους, ένα κομμάτι από τις ζωές τους –αυτό που καταγράφηκε στο studio– γίνεται κατανοητό ότι είχε πλέον κάνει τον κύκλο του το συγκρότημα από το Liverpool. Από τη μεταξύ τους χημεία προκύπτει ότι νιώθουν πως δεν υπάρχει κάτι που δεν κατάφεραν. Στρέφονται πλέον σε διαφορετικές ανάγκες. Ο Ringo φαίνεται πιο συγκαταβατικός στις αποφάσεις που παίρνονται, ο George θέλει να κοινωνήσει περισσότερες δικές του συνθέσεις (κάτι που δε συμβαίνει στους Beatles, διότι το δίδυμο Lennon-McCartney δεν αφήνει χώρο για κάτι τέτοιο), ο John δείχνει ότι από καιρό θέλει να φύγει, χωρίς όμως να το παραδέχεται ανοιχτά (κάτι τέτοιο εξέλαβα), γιατί επιθυμεί η τέχνη του να πάρει πολιτικές προεκτάσεις και ο Paul προσπαθεί να κρατήσει τα κομμάτια δεμένα μεταξύ τους. Είναι ο μόνος που φέρνει συνεχώς ιδέες, δίνει οδηγίες, συμβουλεύει, κάνει τα πάντα προκειμένου να συνεχίσουν.

Παρότι το πλήρωμα του χρόνου είχε φτάσει, η τελευταία περίοδός τους ήταν τόσο δημιουργική που σε βάζει σε σκέψεις για τι θα μπορούσε ν’ ακολουθήσει μετά. Τι μπορεί να συνέβαινε αν κάπως προσπερνούσαν τα εμπόδιά τους; Θα κατάφερναν να φτιάξουν κι άλλους δίσκους του ίδιου επιπέδου; Πόσα ακόμη μπορούσαν να δοκιμάσουν; Η τεχνολογία πάντως στο προσεχές –τότε– μέλλον, θα τους επέτρεπε πολλά παραπάνω απ’ όσα μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν εφικτό να πραγματοποιήσουν, όπως η πολυκάναλη μίξη και εγγραφή ή κάποια καινούργια εφέ στα ηλεκτρικά όργανα.

Κρίνοντας βέβαια από τις solo δουλειές τους τη δεκαετία του ’70, υπήρχαν ακόμη πολλά τραγούδια μέσα τους. Τραγούδια που έμειναν στην ιστορία. Η χημεία της τετράδας όμως έμοιαζε να χάθηκε, κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως απώλεια, αν το κοιτάξει κανείς υπό μια συγκεκριμένη οπτική γωνία. Από την άλλη πάλι, κάτι έχει περισσότερη αξία επειδή κάποια στιγμή ολοκληρώνεται, κάνει τον κύκλο του και αφού αυτός κλείσει κάποιος καινούργιος ανοίγει.

As Experienced by Element 

Επιμέλεια του Δήμου Σκορδίλη