Elden Ring by FromSoftware

Ο αρχαιολόγος βρίσκεται στην έρημο στο πλαίσιο της ανασκαφής. Μελετάει τις σημειώσεις του, όταν έρχεται ένας από τους συνεργάτες του και του λέει ότι βρέθηκε επιτέλους το σπήλαιο που έψαχναν. Ενθουσιασμένος σπεύδει προς την είσοδο και στέκεται μπροστά της. Η καρδιά του χτυπάει γρήγορα. Βγάζει τα γυαλιά του, τα σκουπίζει στην μπλούζα του και τα ξαναφοράει. Μαζεύει τον απαραίτητο εξοπλισμό σ’ ένα σακίδιο πλάτης, ενημερώνει τους υπόλοιπους να μην τον ακολουθήσουν αν δεν τους φωνάξει εκείνος και περνάει το κατώφλι. Ανάβει το φακό και συνεχίζει. Κάμποσα μέτρα παρακάτω ο αέρας αλλάζει. Το σκοτάδι υποχωρεί με κάθε επόμενο βήμα. Κλείνει το φακό. Φτάνει στην άλλη πλευρά. Αναγκάζεται να αποστρέψει το βλέμμα γιατί το φως βγαίνει εκτυφλωτικό. Νιώθει το χορτάρι κάτω από τις μπότες του. Μια απέραντη πεδιάδα με λόφους, γκρεμούς, δάση και κάμποσα χιλιόμετρα προς το βορρά, ένα κάστρο. Ο αρχαιολόγος για λίγο πιστεύει πως βρίσκεται σε όνειρο. Σκύβει και ακουμπάει τη γη – ζεστή, δονούμενη, ολοζώντανη· τον καλεί. Κοιτάζει προς τα πίσω και προσπαθεί να επικοινωνήσει μέσα από τον ασύρματο με τους συνεργάτες του. Το σήμα έχει χαθεί. Αφήνει το σακίδιο στην είσοδο της σπηλιάς και επιστρέφει. Όταν τους βρίσκει τους προειδοποιεί πως πρόκειται να ζήσουν κάτι πρωτόγνωρο, ότι τους περιμένει η μεγαλύτερη ανακάλυψη της ζωής τους. Η εξερεύνηση ξεκινά.

Το Elden Ring είναι μια συνεχής έκπληξη. Γιγαντιαία τείχη χτισμένα σε πελώριες πέτρες και βουνοπλαγιές, παλάτια, πύργοι πάνω από τα σύννεφα, πόλεις ολόκληρες στα έγκατα της Γης, στοές που καταλήγουν σε μυστικά περάσματα, σκάλες κρυφές πίσω από μαγεμένους τοίχους που μόνο η φαντασία μπορεί να σε ωθήσει ώστε να τις ανακαλύψεις, ανελκυστήρες που οδηγούν σε ιερούς ναούς, σε χιονισμένες πεδιάδες και μαγικές πύλες που σε ταξιδεύουν σε ηφαιστειογενείς περιοχές – πρόκειται μόνο για κάποια από τα στοιχεία του Elden Ring. Μιλάμε για ένα video game που η FromSoftware και ο Hidetaka Miyazaki προετοίμαζαν για πολλά χρόνια, παράλληλα με άλλες κυκλοφορίες. Μάζεψαν γνώση και πείρα, με απώτερο στόχο να παραδώσουν μια εμπειρία μοναδική. Όπως γνωρίζουμε, για το εν λόγω δημιούργημα συμβουλευτήκαν τον George R. R. Martin, του οποίου η παρουσία γίνεται αισθητή στο παιχνίδι και άριστα ενταγμένη στο χαρακτήρα των έργων που η προαναφερθείσα εταιρεία παράγει.

Το open world στοιχείο στα video games φέρει μια συνταγή που ανά τα χρόνια εξελίσσεται – ακολουθούν κάποια από τα έργα που συνεισέφεραν σε τούτη την πορεία: The Witcher 3: Wild Hunt, The Legend of Zelda: Breath of the Wild, Red Dead Redemption 2. Πιο πρόσφατη προσθήκη; Το Elden Ring. Το καθένα με το δικό του τρόπο εμβαθύνει σε κάτι άλλο, έχοντας όμως μια κοινή κατεύθυνση, ένα κοινό χαρακτηριστικό. Ο παίχτης καλείται να εξερευνήσει, να περιηγηθεί στο κόσμο που έχει μπροστά του και μέσα από τους μηχανισμούς που του παρέχονται να βρει το δρόμο του. Τι μπορεί να υπάρχει πίσω από εκείνη τη συστάδα δέντρων; Γιατί υπάρχει μια σκάλα σ’ αυτό το πηγάδι; Τι εννοεί ο τάδε NPC όταν μου λέει να πάω σε εκείνη την πόλη ή να αναζητήσω το τάδε αντικείμενο; Η πιο συνηθισμένη προσέγγιση του ανοιχτού κόσμου, είναι να μπαίνουν markers στο χάρτη που υποδεικνύουν στον παίχτη πως πρέπει να πάει εκεί και να κάνει κάτι συγκεκριμένο, διαδικασία που δεν ισχύει στα παραπάνω έργα, όχι με τόσο ξεκάθαρη προτροπή. Δίνουν την ευκαιρία να σκεφτείς, να πάρεις το χρόνο σου, να βρεις το δικό σου μονοπάτι, είτε επιλέγοντας ν’ ασχοληθείς με τα καλογραμμένα side quests που δίνουν πληροφορίες για τη γενικότερη μυθοπλασία, είτε με το ότι δε βασίζονται στη γραμμική αφήγηση. Υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να κάνεις προκειμένου να προχωρήσεις την ιστορία, αλλά πέρα από αυτά, για να φτάσεις εκεί, είσαι μόνος σου. Θα βασιστείς στο ένστικτο και στις παρορμήσεις σου. Στην περίπτωση του Elden Ring (όπως και σε κάθε παιχνίδι του Miyazaki) θα χρειαστείς κάμποση υπομονή στο οπλοστάσιό σου, διότι το παιχνίδι δεν είναι εύκολο. Ο οποιοσδήποτε εχθρός μπορεί να σε σκοτώσει, ενδέχεται να πατήσεις πάνω σε κρυμμένες παγίδες, να πέσεις από γκρεμούς, να δηλητηριαστείς και όταν θα φτάσει η στιγμή να αντιμετωπίσεις ένα Boss (ο αριθμός των οποίων ξεπερνά τα ογδόντα), αν θέλεις να νικήσεις οφείλεις να έχεις αυτοπειθαρχία. Η παρατήρηση είναι το παν. Η βιασύνη που οδηγεί στην επιπολαιότητα τιμωρείται.

Ποτέ άλλοτε δεν ξανάπαιξα ένα open world παιχνίδι με το βαθμό δυσκολίας του συγκεκριμένου. Εκεί όμως που πάει ένα βήμα παρακάτω, η πραγματική του πρωτοτυπία, δε βρίσκεται στο απαιτητικό του gameplay, μα στο κατά πόσο αντέχεις να διαχειριστείς τον όγκο πληροφορίας του. Η κλίμακα του Elden Ring –δίχως καμία υπερβολή– κολοσσιαία. Τα sites of grace (τα αντίστοιχα bonfires), τα checkpoints με άλλο λόγια, μετριούνται τόσα πολλά, συχνά το ένα πολύ κοντά στο άλλο, που αν δεν τα ξεχωρίσεις βάζοντας markers στο χάρτη τότε επικρατεί ένα χάος. Επίσης, η εξερεύνηση καθαυτή, αποτελεί μια διαδρομή γεμάτη εμπόδια, όχι πάντοτε, αλλά αρκετά συχνά. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ένα Boss στο τέλος μιας σπηλιάς ή ενός οχυρού ήταν ευκολότερο να πέσει από το να περπατήσω το μονοπάτι μέχρι να το φτάσω.

Το «άλογο» ή τέλος πάντων το ον που καβαλάει ο παίχτης προκειμένου να κινείται γρήγορα στο χώρο, σε συνδυασμό με το fast travel (το οποίο γίνεται ανά πάσα στιγμή και όχι από τα sites of grace) λειτουργεί ως το πιο σημαντικό εργαλείο, όσον αφορά την περιπλάνηση.

Εκτός από τα εντυπωσιακά περιβάλλοντα –περιοχές που σου κόβουν την ανάσα, που χρειάζεσαι λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσεις τι αντικρίζουν τα μάτια σου– δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη διαδοχή τους. Το ένα μέρος από το άλλο διαφέρει, κάτι που προσδίδει ποικιλομορφία. Ορισμένα σφύζουν από πληροφορία, ενώ άλλα τα ανακαλύπτεις άδεια. Ίσως συναντήσεις ένα δάσος με ομίχλη γεμάτη από εχθρούς, τα ερείπια ενός χωριού όπου θα βρεις μονάχα σκελετούς και ίσως ένα σεντούκι, μια λίμνη με δηλητήριο, μια πεδιάδα με λάβα κ.ο.κ. Δεν ξέρω πώς τα κατάφεραν, ειδικά από τη στιγμή που σου δίνεται η ελευθερία να πας σχεδόν παντού χωρίς –ξαναλέω– να σου δίνει κάποια συγκεκριμένη πορεία. Πάνω από τα sites of grace που εμφανίζονται στο χάρτη, υπάρχει μια γραμμή που δίνει την κατεύθυνση, σαν να σου λέει «πήγαινε προς τα εκεί», αν και αυτά κάποιες φορές μπλέκονται μεταξύ τους και το χάος συνεχίζεται. Κάπως όμως ο παίχτης τα καταφέρνει. Κάπως βρίσκει την άκρη. Είτε από τα signs που αφήνουν άλλοι παίχτες κάτω, προειδοποιώντας ή συμβουλεύοντας (αρκεί να παίζεις online), είτε μέσα από δοκιμές. Συνομιλείς με τον εαυτό σου και του λες να πάει προς τα εκεί να δει τι μπορεί να υπάρχει – και πάντα κάτι θα υπάρχει.

Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μια λέξη για να προσδιορίσω το Elden Ring θα ήταν: Mυστικό. Ένα μυστικό που θα σου πάρει πολλές ώρες για να το αποκωδικοποιήσεις και πιθανά να μη μάθεις ποτέ ολόκληρη την αλήθεια. Βιώνοντας την ανεκτίμητη εμπειρία που μου προσέφερε η FromSoftware ένιωσα σαν να ήμουν εγώ εκείνος ο αρχαιολόγος, κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης ανακάλυψής του.

As Experienced by Element 

Επιμέλεια του Δήμου Σκορδίλη