Minor Elements Vol 1

MOVIES

The Power of the Dog

Jane Campion

Released: 2021

Είναι πολύ σπάνιο να συναντάς στον κινηματογράφο αφηγηματικές τεχνικές που εφαρμόζονται κατά κόρον στη λογοτεχνία και να λειτουργούν άριστα. Το πιο συχνό σφάλμα εντοπίζεται στο ρυθμό. Άλλοτε οι ιστορίες πλατειάζουν και άλλοτε δε δίνουν επαρκή χρόνο για να αναπτυχθεί μια ιδέα. Στο Power of the Dog όμως, η Campion καταφέρνει και βρίσκει την ισορροπία. Διαλέγει να μην επικεντρωθεί σ’ ένα χαρακτήρα, όπως συνηθίζεται, και να πορευτεί μ’ αυτόν ως οδηγό. Αντιθέτως, τους κυκλώνει και τους συνδέει διακριτικά, χωρίς να υπερθεματίζει ποτέ ή να υποδεικνύει για να γίνει κατανοητή. Γνωρίζει πολύ καλά ότι έχει αρχετυπικό υλικό στα χέρια της και παραμένοντας πάντα κοντά στους ήρωές της, ξεδιπλώνει αργά το βαρύθυμο δράμα. Αν έπρεπε να συνοψίσω το έργο σε μια πρόταση τότε θα έλεγα το εξής: Πρόκειται για το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας νέας. Και ως λέξεις κλειδιά θα έδινα τις παρακάτω: Καταπίεση, φόβος, απωθημένα, ενοχές, ερωτισμός. Ο Jesse Plemons, ακόμη μια φορά θαυμάσιος, καθώς και η μουσική του Greenwood αποτελεί τον παλμό που χρειάζεται η εικόνα για να ολοκληρωθεί.

Wendy and Lucy

Kelly Reichardt

Released: 2008

Παρακολουθούμε ένα απόσπασμα της ζωής της Wendy και της σκυλίτσας της στο Όρεγκον της Αμερικής. Η ταινία είναι γυμνή από μουσική. Aκούμε μονάχα ένα κομμάτι, δια χειρός Will Oldham όταν πέφτουν οι τίτλοι τέλους. Μέσα σε μια ώρα και είκοσι λεπτά, αποτυπώνεται χωρίς τίποτα περιττό ή υπερβολικό μια ζωή δίχως ένα σπίτι στο οποίο να επιστρέφεις και την προστασία που αυτό σου προσφέρει. Χωρίς σταθερό εισόδημα, σ’ έναν κόσμο που ζητάει από σένα πολλά περισσότερα από όσα δύνασαι να δώσεις. Η Reichardt μας αφηγείται με ειλικρίνεια και ανθρωπιά μια ιστορία που αφορά τη φτώχεια. Το ανεξάρτητο Αμερικάνικο σινεμά στα καλύτερά του. Αντίστοιχης ομορφιάς όπως τα Mickey and the Bear,The Vanishing of Sidney Hall και Into the Wild.

Digger

Τζώρτζης Γρηγοράκης

Released: 2020

Υπάρχουν πολύ εντυπωσιακές λήψεις στο Digger. Κατά κύριο λόγο έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που είναι γυρισμένη σε εξωτερικούς χώρους και μάλιστα όχι σε αστικό περιβάλλον, αλλά σε ένα δάσος στα βουνά της επαρχίας. Δεν ξέρω πώς τα κατάφερε στο ντεμπούτο του ο σκηνοθέτης (και σεναριογράφος), αλλά απέδωσε πλήρως την αίσθηση ενός τέτοιου τόπου, όπως και των ανθρώπων που κατοικούν εκεί. Η βροχή, το κρύο, η υγρασία, οι εγωισμοί, τα συμφέροντα, η συγχώρεση και η αποδοχή, αποτελούν τα βασικά συστατικά αυτής της ιδιαίτερης ταινίας. Δε γυρίζονται συχνά τέτοια έργα. Υπήρξαν σκηνές που τις έβαλα δύο και τρεις φορές, προκειμένου να πειστώ πως ό,τι αντικρίζω πράγματι συμβαίνει μπροστά στη κάμερα και καταγράφεται. Πρόκειται για σπάνια περίπτωση και όσοι δεν την έχετε παρακολουθήσει, σας την προτείνω ανεπιφύλακτα.

Υ.Γ.: Εξαιρετική η αφίσα της.

As Experienced by Element

Επιμέλεια του Δήμου Σκορδίλη